Bir Kurşunkalemin Son Sözleri
Evet beyim, ben bir kurşunkalemim, Naçizane vücudum biraz odun biraz kömürdür benim. Evet hanımım, ben bir kurşunkalemim, Başkalarınınkinden ziyade biraz size kendimi anlatayım. Ormandan fabrikaya, fabrikadan dükkana, dükkandan çantalara, çantalardan ellere giden serüvenimizin tek amacı bir yerde herhangi bir zamanda kağıtla buluşmaktır. Bende buluştum elbet ama inanın ben bile hatırlamıyorum ilk ne yazdığımı. Gariptir ki o haz hala çatlaklarımda gezinir. O kağıda ilk değiş. Sonrası öyle gelmedi güzel bayan! Kah bir telefon numarası karaladım bir eczane reçetesine, kah unutuldum ilkokul sıralarında. Acıdır beyim unutulmak, öyle değil mi? Bir kalem olsam da benim de içimi yaktı o his. Bulunmak nasıl heyecanlandırıyorsa öyle. Kısacık ömrümde yazmadığım kadar çok soru işareti geçti içimden. Bazen nasıl katlanıyorsunuz bu garip düzene, bilinmezliğe ve belirsizliğe çok merak ediyorum. Ayrıca bir kalemin saklayacak nesi olabilir ki değil mi?...